با اضطراب اجتماعی چه کنیم؟
تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۹۲۲۳۵
ایسنا/خوزستان عضو هیات علمی روانشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز با بیان اینکه اضطراب اجتماعی باعث می‌شود که افراد به دلیل استرس و تنش، مجبور به فرار از اجتماع یا ترک محیط شوند، گفت: معمولا افرادی که از سوشال فوبیا رنج می‌برند دچار کمبود اعتماد به نفس هستند و از مواجهه با موقعیت‌های اجتماعی احساس شرم می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دکتر مرتضی امیدیان در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: اضطراب اجتماعی حالتی است که فرد در جمع و موقعیت‌های اجتماعی یا زمانی که با افراد غریبه روبه‌رو می شود یا در فضایی قرار می‌گیرد که جامعه و اجتماع تلقی می‌شود، دچار اضطراب شود.
وی افزود: اضطراب اجتماعی باعث می‌شود که افراد به دلیل استرس و تنش، مجبور به فرار از اجتماع یا ترک محیط شوند. در نتیجه با اصطلاحات عامیانه‌ای مانند آدم خجالتی، کم‌رو یا کسی که در جمع حرف نمی‌زند و کم صحبت است، روبه‌رو می‌شویم. این اصطلاحات در موارد زیادی در واقع توصیفی است از کسانی که چار اضطراب اجتماعی هستند.
عضو هیات علمی روانشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز با اشاره به شیوع اضطراب اجتماعی در هر سنی، گفت: افرادی هستند که این مساله را با خود حمل کنند یعنی ممکن است یک فرد در سن بزرگسالی باشد و مشکلی هم نداشته باشد اما در سنین کودکی این پدیده در او شکل گرفته باشد. البته ژنتیک هم در این مساله بی‌تاثیر نیست. البته وقتی در روانشناسی از ژنتیک صحبت می‌شود معمولا تعامل محیط و وراثت مطرح است؛ یعنی این گونه نیست که کسی به صورت ژنتیکی کم‌رو یا آرام باشد و این ویژگی در او قابل تغییر نباشد بلکه فرد می‌تواند بر آن غلبه کند و اینجا است که تعامل محیط و ژنتیک در فرد موثر است.
امیدیان بیان کرد: ممکن است کسی در محیطی بزرگ شده باشد که مدام از او به اشکال مختلف انتقاد شده است در نتیجه فرد احساس خود کم‌بینی یا حقارت می‌کند که این احساس می‌تواند منجر به اضطراب اجتماعی شود و فرد با قرار گرفتن در محیط‌های اجتماعی به خاطر ترس از قضاوت، دچار استرس شود.
این روانشناس با اشاره به عوامل ایجاد "سوشال فوبیا" یا اضطراب اجتماعی، یادآور شد: عوامل و تجارب محیطی در بروز این حالت بسیار موثر است. ممکن است یک فرد اساسا کم‌رو نباشد اما از نوجوانی به بعد به خاطر شرایط محیطی کم‌رو شود و یا ممکن است فرد تا ۲۰ سالگی مشکلی نداشته باشد اما به خاطر تجارب منفی، دچار سوشال فوبیا یا اضطراب اجتماعی شود؛ پس فاکتورها و عوامل مختلف روی روان فرد بسیار تاثیرگذار هستند.
وی با اشاره به تاثیر اعتماد به نفس بر کاهش اضطراب اجتماعی عنوان کرد: معمولا افرادی که از سوشال فوبیا رنج می‌برند دچار کمبود اعتماد به نفس هستند و از مواجهه با موقعیت‌های اجتماعی احساس شرم می‌کنند. البته نباید افراد کم‌حرف یا به اصطلاح درونگرا را با افرادی که دچار سوشال فوبیا یا اضطراب اجتماعی هستند، اشتباه گرفت. درونگراها ذاتا کم حرف هستند اما پای صحبت که بنشینند معمولا عمیق صحبت می‌کنند، اظهار نظر می‌کنند، اعتماد به نفس بالایی دارند و اساسا دچار اضطراب نمی‌شوند.
امیدیان با اشاره به علائم اضطراب اجتماعی گفت: فرد مبتلا به سوشال فوبیا احساس دلهره دارد، ضربان قلبش بالا می‌رود، دچار اضطراب می‌شود و تمایل به حضور در جمع ندارد.
عضو هیات علمی روانشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز ادامه داد: برای استفاده از روش‌های درمان، ابتدا باید دید که شدت این حالت در فرد چقدر است و در چه موقعیتی قرار می‌گیرد که دچار اضطراب می‌شود. برخی ممکن است اضطراب را تنها در حضور افراد ناآشنا احساس کنند، برخی ممکن است در کلاس درس دچار مشکل شوند، برخی دیگر در مواجهه با جنس مخالف این گونه شوند. عده‌ای از افراد می‌توانند بر این اضطراب به تنهایی غلبه کنند اما چه بسا ممکن است فرد دیگر آنقدر احساس شدید استرس داشته باشد که نیاز به مداخله‌های روانشناختی متمرکز بر هیجان و یا پزشکی و استفاده از دارو برای کاهش ضربان قلب تحت نظر پزشک داشته باشد تا آرامش پیدا کند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی علمی و آموزشی علمی و آموزشی خوزستان اختلال اضطراب اجتماعی اضطراب اجتماعی اعتماد به نفس دچار اضطراب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۹۲۲۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ورزش باعث افزایش قد می‌شود؟
به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، هورمون رشد در طول شبانه روز به شکل ضربانی ترشح می‌شود و برخی محرک‌های فیزیولوژیک می‌توانند، ترشح هورمون رشد را تحریک کنند. دو تا از قوی‌ترین این محرک‌ها، ورزش و خواب هستند و هورمون رشد نقش‌های متفاوتی در طول زندگی دارد؛ از تاثیر روی رشد، بازیافت عضله، استخوان و کلاژن گرفته تا تنظیم جنبه‌های انتخابی عملکرد متابولیک شامل افزایش متابولیسم چربی و حفظ ترکیب بدنی سالم تر در آینده و ورزش های قدرتی و هوازی می‌توانند موجب افزایش قابل توجه ترشح هورمون رشد شوند و با افزایش شدت ورزش، ترشح بیشتر می شود.
بیشتر بخوانید: راه‌های افزایش قد در دوران نوجوانیاگر حجم ورزش بیش از توان فرد باشد، ابتدا دچار خستگی تمرینی می‌شود. متغیرهای تکرار، زمان و شدت، حجم ورزش را تعیین می‌کنند و در صورتی که حجم زیاد در طول زمان ادامه یابد، فرد وارد مرحله بیش‌تمرینی و تغییرات هورمونی ناشی از آن و تاخیر رشد شود.
از سوی دیگر در برخی ورزش‌ها به ویژه ورزش‌های دارای دسته‌بندی وزنی یا ورزش‌های استقامتی یا ورزش‌هایی که زیبایی حرکات و نظر داوران و شکل بدنی ممکن است در امتیازدهی موثر باشند، تمایل ورزشکاران به کاهش وزن و کاهش درصد چربی بدن بیشتر است. بدین ترتیب، ورزشکاران ممکن است دچار کمبود نسبی انرژی شوند. این وضعیت در ابتدا در بانوان ورزشکار با عنوان سه گانه بانوان ورزشکار (اختلالات خورد و خوراک- آمنوره- پوکی استخوان) معرفی و در مشاهدات و مطالعات بعدی مشخص شد که تاثیرات کمبود انرژی، خیلی فراتر از این مثلث بوده و تغییرات هورمونی و عوارض آن در پسران هم قابل رویت است. بنابراین، نام آن به سندروم کمبود نسبی انرژی تغییر یافت و بدیهی است در ورزشکارانی که دچار این مشکل می شوند، رشد و بلوغ دچار اختلال می‌شود.
بر اساس این مطلب که از سوی لاله حاکمی، متخصص پزشکی ورزشی تهیه شده و از سوی فدراسیون پزشکی ورزشی در اختیار قرار گرفته، آمده است: افرادی که بیش از اندازه ورزش می‌کنند و به اندازه ورزش مواد غذایی دریافت نمی‌کنند، غیر از بحث کمبود انرژی نسبی، دچار کمبود مواد مغذی می‌شوند و بدیهی است کمبود ریزمغذی ها و درشت مغذی ها می‌توانند در رشد اختلال ایجاد کنند.
در ورزشکاران در حال رشد که صفحات رشد باز و فعال هستند، وارد آمدن ضربات مکرر یا ضربه ناگهانی شدید ممکن است به این صفحات آسیب رسانده و متعاقب آن رشد طولی استخوان دچار مشکل شود. برخی فعالیت‌ها مثل پریدن از ارتفاع بالا روی سطوح سخت می‌تواند به صفحات رشد آسیب برساند و سطوح جاذب ضربه مثل تشک‌های فرود، ضربه وارد شده را به اندام بر نمی‌گردانند اما فرود روی سطوح غیرجاذب موجب بازگشت نیرو به مفاصل و آسیب صفحات رشد می‌شود.
در بلوغ جسمی، عمدتا تمرکز بر هورمون‌های جنسی و برای شروع عادت ماهیانه نیاز به سطح مشخصی از درصد چربی بدن است. چربی‌های بدن، حاوی آروماتاز هورمون‌های جنسی بوده و تبدیل استروئیدهای مردانه را تسریع می‌کنند. ورزش، موجب کنترل وزن و درصد چربی بدن شده و از بلوغ زودرس جلوگیری می‌کند. با توجه به اینکه صفحات رشد به دنبال بلوغ بسته می‌شوند، ممکن است در بلوغ زودرس ابتدا یک رشد جهشی نسبت به همسالان دیده شود اما در نهایت، قد این افراد کوتاه‌تر خواهد ماند. این مشکلی است که در مصرف استروئیدهای آنابولیک در سنین نوجوانی نیز اتفاق می افتد. همان طور که می‌دانید، استروئیدهای آنابولیک از دسته S۱ در لیست ممنوعه دوپینگ قرار دارند و علاوه بر تاثیرات گوناگون مخرب دیگر، این داروها موجب بلوغ زودرس و بسته شدن زودرس صفحات رشد در نوجوانان و کوتاه ماندن قد در بزرگسالی می شوند.
بدیهی است که برای بلوغ اجتماعی و روانی، ارتباطاتی که در ورزش تشکیل می شود از یک سو و احساس عزت و اعتماد به نفسی که فعالیت‌های ورزشی به ارمغان می‌آورد از سوی دیگر، بالندگی و بلوغ را تسهیل می‌کند و مراقبت سازمانی و خانوادگی، آموزش مهارت «نه گفتن» و هدایت ورزشکاران نوجوان به محیطی عاری از دارو و دوپینگ از اصول پیشگیری از صدمات اجتماعی در دوران بلوغ است و محیط های ورزشی از این مهم مستثنا نیست.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/
کد خبر: 1228724 برچسب‌ها دانستنی ها
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»